بررسی حقوقی وضعیت واگذاری کرسی دولت اسد در اتحادیة عرب به مخالفین سوری
با توجه به تصمیم اتحادیة عرب مبنی بر واگذاری کرسی دولت سوریه به مخالفین و احتزاز پرچم تروریستها در این اتحادیه، باید اذعان داشت که این اقدام کاملاً غیر قانونی بوده و بر خلاف مقررات داخلی این اتحادیة عربی است. بر اساس مواد 1 ،5 و8 اساسنامة اتحادیة عرب این اقدام و اعطای کرسی به مخالفین تصمیمی است فاقد مشروعیت، غیر قانونی و همچنین مخالفین صلاحیت لازم را برای حضور در این اتحادیه نداشته و شناسایی آنها از سوی سایر اعضا به عنوان عضو هیچ گونه توجیهی ندارد. بر اساس مادة 1 اساسنامة اتحادیة عرب که عنوان میدارد «اتحادية عرب شامل کشورهای مستقل عربی است که اساسنامه را امضا نمودهاند. هر کشور عربی مستقل حق دارد که به اتحاديه بپيوندد. کشورها در صورت تمايل جهت پيوستن به اتحاديه، درخواست خود را به دبيرخانة دائمی اتحاديه ارائه میدهند. دبيرخانه اين درخواست را به اولين نشستی که شورای اتحاديه برگزار میکند ارائه مینمايد تا مورد بررسی قرار گيرد»، فقط کشورها حق عضویت در این اتحادیه را دارند و تعریف کشور به صراحت آشکار است و حق عضویت حتی به سازمانها و سایر تابعان بینالمللی نیز داده اعطا نشده است و از این رو مخالفین سوری فاقد هر گونه صلاحیتی برای عضویت در اتحادیه هستند. در این ماده توجه به لفظ «کشور عربی مستقل» نیز حائز اهمیت است؛ زیرا عضویت در این اتحادیه منوط به استقلال کشور عضو شونده شده است و این در حالی است که تروریستها در وهلة نخست کشور محسوب نشده و دارای سرزمین مشروع نیز نیستند و ثانیاً از خود استقلالی ندارند و بدون وابستگی به کمکهای خارجی اعم از مالی و تسلیحاتی توان ادارة خود را ندارند؛ بنابراین پیوستن مخالفین به اتحادیة عرب از اساس با ایراد روبروست.
نکتة حائز اهمیت دیگر این که مادة 5 اساسنامة این اتحادیه مقرر میدارد که «توسل به زور برای حل منازعات بين دو يا چند کشور عضو اتحاديه، جايز نيست و در صورت بروز اختلاف بين آنها که مربوط به استقلال، سيادت و يا تماميت ارضی کشور نشود و طرفهای منازعه نيز به شورای اتحاديه جهت حل اختلاف متوسل گردند، شورا حق ورود و میانجیگری دارد»، اجازة توسل به زور علیه هیچ یک از اعضا وجود ندارد و همچنین ورود و مداخلة اتحادیة عرب به اختلاف بوجود آمده میبایست این شرایط را داشته باشند: 1- طرفین اختلاف باید عضو اتحادیه بوده باشند و نه یک گروه شورشی مورد حمایت خارجیان. 2- این اختلاف نباید به استقلال و تمامیت ارضی اعضا لطمهای وارد سازد. 3- شورا باید به عنوان میانجی مداخله کند و نه اینکه خود عامل افزایش تنش و درگیری گردد و به جای حمایت از عضو پیشین در تصمیمی سیاسی دست به اخراج عضوی که تمامی شرایط حضور را دارد بزند.
مادة 8 اساسنامه نیز هر گونه حمایت اعم از مالی و تسلیحاتی از مخالفین را توسط اعضای اتحادیه ممنوع میکند که به شرح زیر است:
«هر يک از کشورهای عضو اتحاديه، نظام حاکم در ديگر کشورهای اتحاديه را محترم میشمارد و متعهد میشود که هر اقدامی که در جهت تغيير حکومت در آن کشور باشد انجام ندهد». با وجود این مقررات اعضا متعهد میشوند که درصدد براندازی علیه سایرین گامی برندارند و هیچ توجیهی برای حمایت اتحادیة عرب و کشورهای عضو این اتحادیه از تروریستها وجود ندارد چه رسد به آنکه در اقدامی یکطرفه و غیر قانونی کرسی دولت سوریه را به تروریستها اعطا کنند. جالب اینجاست که در ضمیمة این اساسنامه قید شده، کشورهای امضاکنندة اساسنامة اتحاديه عرب، نظر به شرايط خاص فلسطين عقيده دارند که اين سرزمين بايد استقلال عملی خود را بدست آورد و حتی سازمان آزادی بخش فلسطین را نیز به عنوان نمایندة فلسطین به عضویت پذیرفته است. اما با وجود تعرضات و تجاوزهای متعدد صهیونیستها به سرزمینهای اشغالی طی سالیان متمادین، این اتحادیه تحرکی نداشته و حتی به مقابلة رسانهای علیه دولت جعلی صهیونیستی نپرداخته است و در مواقعی به حمایت از صهیونیستها نیز پرداخته است.
نظرات شما عزیزان: